reacties op achterna gedragen

27november 2011



Hallo Zoogdier,

Nog steeds diep onder de indruk ben i van jullie voorstelling jl vrijdag in Arnhem. Ik heb Barbara gesproken na afloop om mijn dankbaarheid te betuigen.

Naar mijn beste weten zijn er weinig voorstellingen diep zo diep graven als "achterna gedragen". Na een wonderlijk begin heb ik mijn 'beeldlezen' aangezet, omdat het stuk voor het gewone lineaire-onderhoudende kijken geen aanknopingspunten bood. Net als bij een aantal moderne epi op film is het 'verhaal' een mythische sequentie die in wezen zielen-toestanden lijkt te verbeelden. Droombeelden, visionaire beelden, grondstructuren, de aanwezigheid van Oorsprong, en moderne psychologie - dit alles krachtig verbeeld en van ongemeen goede muziek voorzien.
Gaandeweg werd ik gedwongen door wat er gebeurde steeds intenser waar te nemen, omdat, verontrustend genoeg, beelden uit mijn eigen ziel omhoog kwamen die letterlijk pasten bij de voorstelling. Zo wordt naar mijn gevoel een soort initiatieverhaal verteld, waarbij 'aliens' een koffer komen brengen voor op reis. Van een rood huis komt een driehuis naar een stad in de koffer. De Mens heeft de Civitate Dei in haar bagage, en kan die pas uitpakken na de Val en de vereniging (een mooi Goetheaans beeld, Doktor Faustus niet onwaardig). Dan daalt de eigen woning neer in de wachtende stad, die verblijd oplicht. De strijd van elk mens om sluier van de werkelijkheden te leren doorzien, en de machinaties van de gewoontes 'op reis te sturen' om zo ten slotte de Val te kunnen maken, al dan niet gedwongen door de verpletterende verschuivingen van de werkelijkheid; deze strijd ervoer ik op alle lagen briljant vormgegeven. Dat is wat kunst kan, alleen kunst, want deze is onontkoombaar als de vervreemding de eigen gewoonteblik knarst en opent, en dan kan het weerbericht toebewegen naar het volgen van de echte beweging op de globe: het ontwakende bewustzijn.
Barbara beaamde dat de voorstelling in wezen heel religieus is. Misschien gaat het verder dan religie: zoals de films The Matrix, of As it is in Heaven, of Lucia y el Sexo wordt in verschillende lagen het ontwakende bewustzijn, en een in wezen alchemistisch proces verbeeld. Daar waar het meeste van de overvloed aan moderne kunst zich terughoudt, en in observatie, abstractie of gevoelsvorm blijft steken hebben jullie van onder uit de zak gehaald, en een unverfroren meesterstuk van Inwijding gecreëerd. Jammer dat het maar 10 keer wordt gespeeld. Misschien toch iets voor een kunstvideo (of een website die volledig is ingericht als een game waarbij laag na laag de Val onthult wordt.)
Fijn voor mij was dat tijdens de voorstelling het Kosmisch plan (want in handen van Aliens die ook als Engelen optreden) ontvouwen werd, en een prachtig komische representatie bleek te zijn van de fasen van rouwverwerking van Elizabeth Kübler-Ross. Voorwaar geen geringe input! Deze fasen zijn wel vaker in verband gebracht met het ontwaken van bewustzijn, waarbij de 'stilte' het ontwaakte 'integrale' bewustzijn is (zie Jean Gebser, Ken Wilber et al)

Zeer hartelijk bedankt, er is mij (ons) een zeer rijke ervaring toebedeeld. En maar weer aangetoond: mime rocks, en het totaaltheater leeft.

Vriendelijke groet, Jan Goorissen


Ruby Instruments | The Blockfluteshop

Blokfluiten, elektrische viola da gamba, composities, Koor van Niets
Jan Goorissen
Studio en winkel: Schoolstraat 35 | 6828GT | Arnhem | +3126 4434976 | +316 19198957

KvK (Chamber of Commerce): 09130402

Bank: RABO 305719416
IBAN: NL27 RABO 0305719416
BIC: RABONL2U

VAT/BTW: NL0829.78.724.B.01

18 november 2011 gezien; Leeuwarden, Beetje vreemde recensie: inventief en absurd....maar tergend langzaam.

http://www.8weekly.nl/artikel/9568/achterna-gedragen-tg-zoogdier-het-wordt-een-mooie-dag.html

7 november 2011 Bellevue Amsterdam: hele mooie recensie van Miranda Driessen!

http://blog.concertzender.eu/2011/11/achterna-gedragen-piet-jan-van-rossum-en-petra-van-der-schoot/

 4 november 2011

Door René van Peer (Eindhovens dagblad)

 Een verontrustend weerbericht voorspelt hevige stormen die mensen een tijd lang in de lucht zullen laten zweven, voor ze weer ter aarde storten. Tegelijkertijd beweegt een dichte sluier van tonen uiterst traag omlaag, terwijl een vrouw die aan een tafel zit langzaam in de richting van het publiek kantelt. Zo eindigt Achterna gedragen van Theatergroep Zoogdier, een voorstelling die alle kenmerken van een droom in zich draagt. Vrijdag kan het publiek meedromen bij Axes in Plaza Futura.

Achterna gedragen trekt aan je voorbij als een weefsel van ongerijmde elementen. Een vrouw beklimt een scheidsrechtersstoel die boven de snaren van een vleugel hangt. Haar gebaren besturen de bewegingen van de overige personen: een jonge vrouw die door een raam zit te kijken naar een verglijdend landschap dat maar niet van zijn plaats wil komen; drie mensen die duikerpakken moeten dragen om haar te bezoeken.

Terwijl deze taferelen zich ontvouwen, bouwt een storm op tot verwoestende orkaankracht en hoor je weerberichten, geschreven door Toon Tellegen. Die voorspellen zon en warmte, maar ook regen, storm, en uiteindelijk uiteenlopende gemoedstoestanden. Maar het zal onveranderlijk ‘een mooie dag’ worden.

Het idee voor Achterna gedragen komt uit een verhaal van de Brabantse componist Piet-Jan van Rossum, die de voorstelling met beeldend kunstenares Petra van der Schoot uitdacht. “Het ging over een vrouw die met de trein van de kaart af reist”, vertelt Van der Schoot. “De voorstelling volgt deze vrouw die besluit om in beweging te komen en op reis te gaan. Dat gegeven hebben we gecombineerd met een angstdroom over twee mannen die me kwamen vertellen dat mijn uitzicht niet klopte, en een voorval uit mijn jeugd. Ik werd van mijn fiets gekatapulteerd toen ik tegen een openstaand autoportier botste. Ik herinner me nu nog hoe lang het leek te duren voor ik de grond bereikte. Alsof ik in de tussentijd een kop thee had kunnen drinken. Qua opzet is Achterna gedragen zo’n valpartij, opgerekt tot anderhalf uur.”

Het gevoel van hallucinaire vervreemding wordt versterkt door onalledaagse, met grote zorg ontworpen rekwisieten en door Van Rossums muziek. Zorgvuldig mengt hij klanken van instrumenten op de bühne, bespeeld door drie van de acteurs, met elektronisch opgeslagen en bewerkte geluiden. “Ik wilde verklanken wat het idee van een val bij me opriep”, zegt hij. “Zo speelt Reinier van Houdt op de vleugel mee met een piano op de band. Hij gaat achterlopen en probeert dat weer in te halen. De tempowisselingen in zijn spel krijgen iets van een elastiekje, precies zoals je ervaring van tijd rekbaar is.”

25 oktober 2011 Rotterdamse Schouwburg:schrijver dezes toont zich slim maar onderschat het publiek een beetje en gaat voorbij aan het feit dat wij in de traditie van Muziektheater staan.

http://www.cultuurbewust.nl/site/theater-33834-tg-zoogdier-gaat-kopje-onder-in-te-hoog-abstractieniveau/