reacties op achterna gedragen | ||||
27november 2011
Blokfluiten, elektrische viola da gamba, composities, Koor van Niets KvK (Chamber of Commerce): 09130402 Bank: RABO 305719416 VAT/BTW: NL0829.78.724.B.01 |
||||
18 november 2011 gezien; Leeuwarden, Beetje vreemde recensie: inventief en absurd....maar tergend langzaam.
http://www.8weekly.nl/artikel/9568/achterna-gedragen-tg-zoogdier-het-wordt-een-mooie-dag.html |
||||
7 november 2011 Bellevue Amsterdam: hele mooie recensie van Miranda Driessen!
http://blog.concertzender.eu/2011/11/achterna-gedragen-piet-jan-van-rossum-en-petra-van-der-schoot/ |
||||
4 november 2011 Door René van Peer (Eindhovens dagblad) Een verontrustend weerbericht voorspelt hevige stormen die mensen een tijd lang in de lucht zullen laten zweven, voor ze weer ter aarde storten. Tegelijkertijd beweegt een dichte sluier van tonen uiterst traag omlaag, terwijl een vrouw die aan een tafel zit langzaam in de richting van het publiek kantelt. Zo eindigt Achterna gedragen van Theatergroep Zoogdier, een voorstelling die alle kenmerken van een droom in zich draagt. Vrijdag kan het publiek meedromen bij Axes in Plaza Futura. Achterna gedragen trekt aan je voorbij als een weefsel van ongerijmde elementen. Een vrouw beklimt een scheidsrechtersstoel die boven de snaren van een vleugel hangt. Haar gebaren besturen de bewegingen van de overige personen: een jonge vrouw die door een raam zit te kijken naar een verglijdend landschap dat maar niet van zijn plaats wil komen; drie mensen die duikerpakken moeten dragen om haar te bezoeken. Terwijl deze taferelen zich ontvouwen, bouwt een storm op tot verwoestende orkaankracht en hoor je weerberichten, geschreven door Toon Tellegen. Die voorspellen zon en warmte, maar ook regen, storm, en uiteindelijk uiteenlopende gemoedstoestanden. Maar het zal onveranderlijk ‘een mooie dag’ worden. Het idee voor Achterna gedragen komt uit een verhaal van de Brabantse componist Piet-Jan van Rossum, die de voorstelling met beeldend kunstenares Petra van der Schoot uitdacht. “Het ging over een vrouw die met de trein van de kaart af reist”, vertelt Van der Schoot. “De voorstelling volgt deze vrouw die besluit om in beweging te komen en op reis te gaan. Dat gegeven hebben we gecombineerd met een angstdroom over twee mannen die me kwamen vertellen dat mijn uitzicht niet klopte, en een voorval uit mijn jeugd. Ik werd van mijn fiets gekatapulteerd toen ik tegen een openstaand autoportier botste. Ik herinner me nu nog hoe lang het leek te duren voor ik de grond bereikte. Alsof ik in de tussentijd een kop thee had kunnen drinken. Qua opzet is Achterna gedragen zo’n valpartij, opgerekt tot anderhalf uur.” Het gevoel van hallucinaire vervreemding wordt versterkt door onalledaagse, met grote zorg ontworpen rekwisieten en door Van Rossums muziek. Zorgvuldig mengt hij klanken van instrumenten op de bühne, bespeeld door drie van de acteurs, met elektronisch opgeslagen en bewerkte geluiden. “Ik wilde verklanken wat het idee van een val bij me opriep”, zegt hij. “Zo speelt Reinier van Houdt op de vleugel mee met een piano op de band. Hij gaat achterlopen en probeert dat weer in te halen. De tempowisselingen in zijn spel krijgen iets van een elastiekje, precies zoals je ervaring van tijd rekbaar is.” |
||||
25 oktober 2011 Rotterdamse Schouwburg:schrijver dezes toont zich slim maar onderschat het publiek een beetje en gaat voorbij aan het feit dat wij in de traditie van Muziektheater staan. | ||||